z bólem serca

См. также в других словарях:

• z bólem serca — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} doznając przykrych, bolesnych uczuć; z przykrością : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z bólem serca przekazywać tragiczną wiadomość. Z bólem serca żegnać kogoś bliskiego. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …   Słownik frazeologiczny

• serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… …   Słownik języka polskiego

• serce — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} u człowieka i wielu zwierząt: główny organ układu krążenia, zbudowany z tkanki mięśniowej; wtłacza krew do naczyń krwionośnych, warunkuje ciągłe jej …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ból — skręca kogoś, skręca komuś kiszki, wnętrzności; kogoś aż skręca z bólu zob. skręcić 1. Coś rodzi się w bólach zob. rodzić się. Utulić (czyjś) ból zob. utulić. Z bólem serca zob. serce 33. Znam ten ból zob. znać 8 …   Słownik frazeologiczny

• ból — m I, D. bólu; lm M. bóle, D. bólów 1. «wrażenie zmysłowe, cierpienie powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę» Dotkliwy, ostry, przejmujący ból. Ból gardła, zęba. Ból w boku, w kolanie. Cierpieć na ból (bóle) głowy. Jęczeć, wić się z… …   Słownik języka polskiego

• ból — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów || bóli {{/stl 8}}{{stl 7}} wszelkiego rodzaju przykre odczucia fizyczne lub psychiczne, doznania wskazujące na jakieś niedomagania, zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu bądź jego uszkodzenie :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

• z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… …   Słownik języka polskiego